Kocham tą grę. W sumie nawet nie pamiętam skąd ją wytrzasnęłam... Pamiętam jedynie, że chodziłam po sklepach i zapytałam kogoś, czy zna jakieś dobre RPG i pan z obsługi pokazał mi DA... Wzięłam, bo ładny smok na okładce... No i okazało się, że jest MEGA.
Jak wspomniałam, gra to typowy RPG z widokiem TPP i została wyprodukowana przez BioWare. Wszystko rozgrywa się w fantastycznej krainie, gdzie mieszkają wszelakie rasy zaczynając od ludzi i kończąc na elfach i krasnoludach. Ostatnimi czasy na ziemię zaczęły wyłazić pomioty, czyli brzydalowe potwory, które siekają wszystko, co wpadnie im w ręce. Nasz główny bohater zostaje wcielony do Szarych Strażników, czyli osób walczących z tą zarazą, którzy pomagają samemu władcy. Podczas ostatecznego starcia z pomiotami ginie nasz król, a wina zostaje zrzucona na Strażników, którzy od tej chwili uciekają przed władzą i starają się nie zginąć, gdyż zostało ich tylko dwóch...
Tak oto przedstawia się początek gry. A co jest wcześniej? Wcześniej robimy postać~! Opcja bardzo fajna zwłaszcza dla osób, które przywiązują wagę do wyglądu swojej postaci. Możemy grać i kobietą i mężczyzną, więc nie ma dyskryminacji. Mamy trzy rasy do wyboru: człowiek, elf i krasnolud. Możemy wybrać również specjalizacje postaci: mag, wojownik lub łotrzyk i trzeba tu zaznaczyć, że krasnoludy nie mogą być magami. Zależnie od wybranej rasy mamy historię początkową, np. elf może zaczynać w obozowisku lub jako leśny elf, człowiek jako szlachcic, a krasnolud jako biedak albo szlachcic. Kiedy wybieramy maga automatycznie zaczynamy w zakonie maginów.
Później zaczyna się zabawa z wyglądem naszej postaci. Możemy zmieniać jej kolor skóry, oczu, włosów, fryzurę, a nawet głos. Można też dodać tatuaże oraz makijaż.
Nasza postać posiada drzewko umiejętności. Z każdym awansem dodajemy punkty do wybranych działów, np. jeżeli gramy wojownikiem to do siły, a jeśli łotrzykiem to do zwinności. Dzięki odpowiedniemy rozdaniu punktów, możemy odblokowywać nowe, silniejsze ataki.
A skoro ataki, to i jakaś broń. Broń wypada nam z przeciwników, znajdujemy ją w kufrach albo po prostu kupujemy ją u handlarzy. Mamy do wyboru kostury, łuki i bełty, miecze jednoręczne i dwuręczne oraz tarcze. Zależnie od stylu walki dopasowujemy wszystko do postaci.
 |
| Przykładowy pomiot |
 |
| A oto demony C: |
 |
| Arcydemon~ |
A skoro broń... To i przeciwnicy. Tutaj jest muuuuuultym opcji. Walczymy z pomiotami, ludźmi, magami, wilkami, demonami... Smokami. Te ostatnie są najgorsze. Jedną ze śmiesznych sytuacji ze smokiem był moment, kiedy znajdowałam się w jakiś górach, robiąc misje. Miałąm być bardzo cicho, żeby nikt mnie nie zaatakował. Idąc przed siebie, zauważyłam coś, na co dało się kliknąć. Pomyślałam, że to jakiś drop, więc ciskam, że chcę coś z tym zrobić... Okazało się, że to dzwon. Obudziłam nim wielkiego, jak sto Bakurasków, smoka, który w kilka sekund zabił całą moją drużyne. Tak się kończą zabawy dzwonami w górach. Kolejnym wielgaśnym smokiem, jest Arcydemon, który spowodował zarazę. Walczymy z nim na samym końcu i okazuje się... Że łatwo go zabić... Wystarczy strzelać do niego z dział i po smoku, puff. Ewentualnie zabić go na kodzie, pozdrawiam Agunesu. XD
Oprócz tego mamy też takie piękności...
No to lecimy dalej~! Jak wspominałam mamy drużyne. Czteroosobową drużyne. Oprócz swojej postaci możemy posiadać trzy inne, fabularne postacie, które podczas gry dołączają do nas. Należy jednak dobrze dobrać towarzyszy, bo co to za sens mieć przykładowo 4 magów albo wojowników bez healera... Raczej żaden. Grać możemy wszystkimi postaciami. Podczas walki dowolnie zmieniamy postacie, dając im komendy. Poza tym, możemy rozmawiać z naszymi bohaterami! Dokonujemy wyborów, co chcemy im powiedzieć i dzięki temu zyskujemy serduszka, bądź je tracimy. Im więcej serduszek, tym lepsza relacja z daną postacią. A jeśli mamy ich odpowiednią ilość... Możemy dać jej buzi. Ewentualnie uprawiać romantyczny seks przy ognisku w obozowisku na oczach wszystkich ludzi... Taaaaak... Kuszące prawda? Śmieszną opcją jest grać krasnoludem i zrobić to z wiedźma z naszej drużyny... Animacja wygląda przednio. XD
Ale przynajmniej muzyka jest ładna wtedy. C: A jak już o postaciach mowa... To przybliżę wam przynajmniej kilka~
Alistair, mistrz sucharów. Jest templariuszem, nienawidzi magów i rzuca żartami, czasem mało śmiesznymi, na prawo i lewo. Poznajemy go już na początku gry, z racji tego, że jest Szarym Strażnikiem i pomaga nam w dołączeniu do nich. Co więcej później zostaje wraz z nami, by zjednoczyć ludzi w walce przeciwko pomiotom. Okazuje się, że jest bękartem króla i prawowitym następcą tronu, ale mimo to, woli nie mieszać się w sprawy polityczne. Wyjawia nam, że wychowały go latające, dzikie psy... I nie wiesz, co o nim sądzić. Poczciwy człowiek.
Morrigan. Jest Wiedźmą z Głuszy, która wcale nie ma zamiaru dołączyć do zakonu maginów. To jeden z powodów, dlaczego Alistair jej tak nienawidzi. Dziewczyna ratuje nam życie podczas ataku pomiotów na ludzi, a później pod przymusem matki dołącza do drużyny. Jest wredna i sarkastyczna, ale jeżeli ty też jesteś dla niej taki sam, na pewno się polubicie. No i jeżeli nie lubisz żarcików...
Zevran. Najlepsza dupa w grze... Znaczy elf skrytobójca, który dostał na nas zlecenie. W pierwszych chwilach znajomości, chce nas zabić, ale szybko rozwalamy jego kampanie złodziejaszków, a on zostaje sam na polu bitwy. Możemy go oszczędzić, albo zabić... Ale nie wiem, kto może zabić takiego słodziaka, lol. Ogółem to największy zarywacz w całej grze i burdele nie są dla niego obce... Tak...
Możemy mieć również pieska, jeżeli go ocalimy albo wielkiego mięśniaka Stena, który został skazany za wymordowanie całej rodziny. Przelatują nam również postacie krasnoludzkiego wojownika, czarodzieja z zakonu, łuczniczki. A OTO TYPOWY ZEVRAN XDD:
Przejdźmy do grafiki. Jako osoba, która musi mieć naprawdę dobrą jakość podczas oglądania filmów, to i muszę mieć cudowną grafikę podczas grania. Dragon Age mi to zapewnia. Jako gra z 2009 ma się całkiem nieźle. Nie przebiegam przez drzwi, ani ściany, więc jest dobrze. Może jedynie animacje otwierania drzwi, kiedy musisz tylko nacisnąć na nie, nie będąc całkiem w ich pobliżu. Drzwi otwierają się same, bez pomocy postaci. Przyczepiłabym się również do stylu bycia bohaterów. Cóż... Stoją i biegają na baczność, a ręce zamiast przylegać do ciała, wyglądają jak u mięśniaków z wielkimi barami. Staram się nie zwracać na to uwagi, ale jeśli cała brygada tak biega... To padam.
Muzyka jest cudowna... Na samym wejściu dostajemy dawkę nastrojowej muzyki, która przyprawia o ciary. Jest dostosowana do średniowiecznego klimatu gry. Słysząc ją czujemy, iż powiewa grozą, albo od razu kojarzy nam się z zamkami, smokami i walkami.
Ocena gry? Jak dla mnie to 5. C: Kocham Dragon Age, te wszystkie wątki postaci, zarywanie do Zevrana, walczenie z pomiotami, płakanie na filmikach i historiach z gry, czy darcie mordy, kiedy zabiją mi postać podczas walki... Grałam w DA chyba z osiem razy i za każdym razem z tym samym podejściem oraz uśmiechem zaczynałam przygodę. Więc na pewno jeszcze wrócę do rozgrywki~ Polecam fanom fantastyki oraz RPG'ów, bo to jest właśnie coś dla nich.
Kiedyś doczekamy się recenzji Dragon Age 2... Kiedyś...
Postaram się robić więcej recenzji gier i z coraz większą wprawą oraz dokłądnością je pisać. Trzymajcie kciuki! *^*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz